SHOBHARAJ
అదె వచ్చె చెలియ వయ్యారమ్ముతో ప్రియుని
సదనంబు వెడలె తన సఖులు గనకుండా
నుదుటి కస్తూరి చెమట పదనై జారుచీర
నదిమివీడిన తురుము కుదురు పరచి
ఒదిగొదిగి తనకెవ్వరెదురౌదురోయంట
పెదవికంటి మదపు తుదమాటుకొంటా
అల తత్తరపడుచు అవలనివ్వల గట్టు
వలువ సాలకలువలు సడలగా
అల శ్రీవేంకటరాయని కూడిన
సరసపు కలయిక మది తలచుకొంటా
ade vacce celiya vayyaarammutO priyuni
sadanaMbu veDale tana sakhulu ganakuMDA
nuduTi kastUri cemaTa padanai jaarucIra
nadimivIDina turumu kuduru paraci
odigodigi tanakevvareduroudurOyaMTa
pedavikaMTi madapu tudamaaTukoMTA
ala tattarapaDucu avalanivvala gaTTu
valuva saalakaluvalu saDalagaa
ala SrIvEMkaTaraayani kUDina
sarasapu kalayika madi talacukoMTA
No comments:
Post a Comment